Bazi acilar, zamanla armagana dönüsür...
Bir zamanlar kalbimi sökercesine canimi acitan sey icin sonradan sükredecegimi nereden bilebilirdim ki
Yüzüstü birakildigim ilk gün hissettigim o acinin hic gecmeyecegini, kalp sancisiyla bölünen uykularimin bir daha huzura kavusmayacagini saniyordum.
Gögsümü sigdiramadigim su gökyüzünün cigerlerime hep dar gelecegini ve artarak devam eden özlemlerin hic gecmeyecegini zannediyordum. Aslinda en cok da ugradigim haksizliklari asla hak etmedigimi düsünüyordum. Oysa karsilastigim onca kötülüge tahammül etmekle o haksizligi kendime ben yapiyormusum. Meger sevdasini bal sanan, zehirlendigi kalbi kendine yuva saniyormus.
Yani yok yere gidenler iyi ki geri dönmemisler, yoksa hic iyilesemezmisim...
Allah her seyin en iyisini biliyor. Bazi acilar zamanla birer armagana dönüsüyor...
