Bir yazisi vardi, inci gibi. Hep bir boyda, hep ayni büyüklükte.Yuvarlaklar tam yuvarlak, uzunlar iyice uzun. Dümdüz. Nedere görsek tanirdik onun yazisini. Kendisi de ince bir kizdi. Zayif esmer. Sessiz. Gölge gibi dolasirdi aramizda.Ama bir is yaparken bir ödev hazirlarken cok titizdi. En kücük kusur olsun istemezdi. Bir gün okulda genel temizlik yaptik. Camlari, kapilari sildik. Yerleri yikadik, Elifin temizledigi yerleri bir görmeliydiniz. Tahtalar beyazlasti, camlar yeni gibi oldu. Beton parladi. Özellikle el islerinde basariliydi. Güzel resim yapardi. Güzel harita cizerdi. Yaptigi haritalarda nehirler akardi, daglar yükselirdi, denizler dalgalanirdi. Ak bez üstüne igne ile cicekler islerdi. Renk renk acardi o cicekler. Kirmizi cicekler, mor cicekler, mavi cicekler... En cok da hali, kilim desenleri cizerdi. Bunun icin bir defter tutmustu. Her sayfasina ayri desenler, ayri bicimler yapardi. Bazilari kopya idi, bazilari kendi yapitlari. Ücgenlerden, dörtgenlerden, dairelerden ne güzel sekiller cikarirdi, sasardik. Gözü gibi saklardi o defteri, kimseye vermek istemezdi.
