Bir anlatim tekniginin digerinin sinirlarini belirledigi, bir temanin digerine tesir ettigi, kendi heyecan verici mantigina göre isleyen bir romandir Parma Manastiri. Stendhalin yedi hafta gibi kisa bir sürede yazip bitirdigi, Balzacin üst üste birkac kere okudugunu belirttikten sonra en müthis Fransiz romani diye niteledigi kitap, aristokrat del Dongo ailesinin genc üyesi Fabricein hikayesini anlatiyor. Yakisikliligiyla cevresindeki kadinlari etkisi altina alan idealist Fabrice, büyük bir heyecanla Waterloo Savasina katilsa da alinan yenilgi sonrasi Italyaya geri dönmek zorundadir... Hayat onu, savas meydanindan hapishaneye, manastirdan saraya uzanan sira disi bir yolculugun kahramani yapacaktir.... Fabrice, bu kadar uzun bir yol boyunca sediolaya bagli kaldigindan, kaskati kesilmisti dört jandarma onu kaldirmis, tutuklama tezkeresinin yazildigi büroya götürüyordu. Demek su ünlü Fabrice del Dongo elime gecti, dedi kibirli müdür, Parma kibarlar dünyasi, yaklasik bir yildir, yalniz onunla ilgilenmeye yemin etmisti sanki.
