Dit boek presenteert een onderzoek naar de impact van het gebruik van meerstemmige poëzie op de mondelinge leesvaardigheid van leerlingen met speciale behoeften. Het boek begint met het contextualiseren van het concept van de poëzietherapie en de impact ervan op personen met een bijzondere behoefte in de context van de cognitieve neurowetenschappen. In dit boek kan worden opgemerkt dat de houding van Special Needs studenten ten opzichte van lezen is vastgelegd via een Likert-schaal, terwijl een spreekvaardigheidstest is gebruikt om de spreekvaardigheid en het aantal woorden per minuut (WCPM) van de studenten te beoordelen. Via het gebruik van poëzie werd vastgesteld dat het motivatieniveau van de studenten om te leren en hun zelfeffectiviteit tijdens het onderzoek werden beïnvloed. Deze bevindingen zijn in overeenstemming met cognitieve neurowetenschappers en onderwijstheoretici die beweren dat poëzietherapie over het algemeen leidt tot de productie van sterkere neurale verbindingen/nieuwe neurale paden die vervolgens leiden tot het genereren van meer prominente sociale en taalvaardigheden bij personen met speciale behoeften.
