Atesin ve günesin topraklarinda
Ademden önce de akardi o nehirler
Ademin arkasinda yürüyen erler
Bütün olanlari cok sonradan gördüler
Atesin cocuklari olmazdan önce
Samasin cocuklariydilar
Bir alinteri piserdi ocaklarinda
Bir de yüreklerinde dostluklar
Gelip iki nehrin arasinda durdular
Her birine bir tutam sac
Bir de kurban sundular
Halklar denizine dogru akan
Isiktan bir nehir oldular
