Ask görünmez bir düsmanmis bosa savastigim.
Bir Yildiza tutuldu Cihan
Gölgesinde demlendi, isiginda huzura kavustu.
Gün geldi öfkesiyle kavruldu, gün geldi yokluguyla yüregi buz tuttu.
Amansiz bir karanligin yörüngesinde kah ona tutundu, kah boslugunda savruldu.
Karanlik bir gece hancer gibi delip gecti Cihanin mevsimlerini.
Umut, Yildizini da alip asilmaz uzaklarda kayboldu.
Ve aci, zamana yenildi.
Zaman en acimasiz düsmanken, acilarini unutturan en büyük ilac oldu.
Ve karanlikta kaybolmus bir dua tekrar isigi buldu
Iyiyim Iyiyiz Biz hep iyi oluruz
