Emanet Ceyiz, Denizlinin Honaz Köyünde yasayan bir Rum ailenin, sürgüne gönderilirken Müslüman komsularina biraktigi kizlarinin ceyizinin, yaklasik seksen yil sonra aileye geri verilis öyküsüdür. Kemal Yalcin, dedesine emanet edilen ceyizi teslim etmek üzere Minoglu ailesinin izini sürerken, on bes Rum ve on bes Türk mübadilin yasam öyküsünü ve duygularini kendi agizlarindan aktarir bize.
Bugün hemen hemen hicbiri hayatta olmayan, dogduklari topraklara duyduklari özlemle bu dünyadan göcüp giden bu insanlarin anlattiklari, onlarin bir bakima son sözleri, vasiyetleridir.
Bak su bahcenin güzelligine. Su seftaliye, su erige, su armuda, su ciceklere bak. Hepsi birlikte güzel... Bir ülkenin icinde ne kadar din, dil, irk varsa o kadar zenginliktir bu... Budur sana, Sinoplulara, Ayanciklilara ve Türklere son sözüm Tek meyveyle bahce olmaz...
- Ayancikli Baba Yorgo
