Dört kisi var hikayemizde, kahraman sayilip sayilmayacaklari okuyucuya birakilmis. Yasami düslerinde sürdürmeyi secmis, dik basli eski zaman bakiresi; dünyaya kaydini bir türlü yaptiramamanin tragedyasini komik bir imgeye dönüstürerek yadsimaya calisan hüzünlü palyaco; yasamla bulusmasina, bitise cok az kala yetisen gecmisi karisik yalniz kadin; ve dogmak icin ölen yasayamamis yazar eskisi. Birkac kisi daha var tabii, arada bir görünüp kaybolan ölüm melegi, seytan, ölümsüz büyücü, vesaire. Ve onlar birlikte, rastlantisal kesisme noktalarinda zaman zaman bulusup ayrilarak ya da hic bulusamayarak, hicbir seyin degismedigi, ama her seyin her an farklilastigi bir zaman diliminin hikayesini yarattilar.
