ASK, ZAMANI BILE ALT EDECEK KADAR GÜCLÜYDÜ.
Ortadogu ve ABD, nükleer bir savas sonucunda yeryüzünden tamamen silinmisti. Artik egemen güc, bireyselligin ön planda oldugu ve herkesin üc yilda bir dünyanin farkli bir kösesine tasinmasini gerektiren Avrutopyaydi. Kati kurallarla korunan ütopyanin en atesli savunucularindan olan Max, Caryse ilk görüste asik oldu. Fakat bu yeni dünyada genc asiklara yer yoktu, beraber olmak icin tek sanslari yildizlara ulasmakti.
Ve sonra her sey tepetaklak oldu.
Uzayin karanlik bosluguna hapsolmus Carys ve Maxin sadece doksan dakikalari vardi. Kacinilmaz sona dogru ilerlerken, gecmislerini ve arkalarinda biraktiklarini düsünmeden edemiyorlardi. Kendilerini bir türlü evlerine ait hissedemeseler de birbirlerinden vazgecmeye niyetleri yoktu. Oksijenleri tükenmenin esigine geldiginde, sinanan sadece asklari olmayacakti.
