Intikam atesi küle cevirse de benligini, kalbi hep onun icin atacakti.
Ruhunu amansiz bir firtina gibi istila eden intikam duygusu, gecmisin kabusundan izlerle doluydu. Caresizlige boyun egmisken karanlik gölgelerin ardinda umutlarla dolu bir günes misali dogmustu ask.
Iyilesiyordu, hircin ve tutkuyla atan bir kalbin ritmiyle uyaniyordu her sabaha.
Lakin silik gecmisi tekinsiz isaretlerle rüyalarindaydi. Korkuyordu. Ya isaretlerin pesinden gidecekti ya da ruhunu aska teslim edecekti.
