Geldim, buradayim.
Hissediyor musun Seninle ayni arafta nefes aliyoruz.
Zevahirine degilse bile ruhunun surlarina cok yakinim.
Duyabiliyorum nefesinin sesini kokusunu animsayabiliyorum. Ortasina atildigim enkaz, darmaduman olmus bellegimle kardes ve ruhumun pürüzlü duvarlari sensizlikle sivanmis, cok aci var. Adimlarimdan geriye kalan kanli emarelere dönüp bakamiyorum, biliyorum.
Hissediyorum.
Cok yakinindayim, ates mavisi...
