Yargiclik kürsüsünde gecirdigim ilk yillarda, atildigim bu deryada nasil yol bulacagimdan, ruhen cok fazla sikinti duydum. Hukukta kesinligi bulmak icin cabaladim. Onu aramanin nafile oldugunu gördügümde, caresiz kaldim ve bunaldim. Karaya varmaya calisiyordum, yerlesik ve sabit kurallarin oldugu saglam karaya, kararsiz zihnimin ve vicdanimin solgunlugu ve zayif isigina kiyasla kendisini daha sade ve daha emredici isaretlerle bildirecek bir adalet cennetine. Gercek cennetin her zaman varolanlarin ötesinde oldugu Browningin Paracelsusundaki seyyahlarla buldum kendimi. Yillar gectikce ve yargilama sürecinin dogasina daha cok kafa yordukca hukuktaki belirsizlik ile daha bir uzlasir oldum, cünkü bunun kacinilmaz bir sey oldugunu görecek kadar olgunlastim. Hukuk muhakeme sürecinde en yüksek noktalara erisimin bir kesif degil, yaratim meselesi oldugunu; kusku ve kuruntularin, umut ve endiselerin, dogum sancisi ve ölüm sizisi gibi nihayetleri gelene dek hizmet veren ve bu nihayetle beraber yenileri husule gelen prensiplerin bir takim zihin sancilari oldugunu görme yönünde olgunlastim.....
Kitap, hukuki pragmatizmin acik, manali ve özlü bir manifestosu, ayrica realist hareketin bir müjdeleyicisi olmasi bakimindan önemli ve degerlidir.
