Bu dünyaya beklenti olmaya gelmedim. Bu dünyaya baskasi olmaya, ezberlere uymaya, hep ayni sarkiyi duymaya gelmedim...
Sertce gögsüme oturan bu agriya dokunabilirsem gececek.
Kacmadan, acisini yok saymadan, kendime kizip canimi daha cok yakmadan, yargilayip daha derine bastirmasam gececek.
Geleni bir kabul edip, onunla canim yanarken konusursam gececek.
Her sözünü yol göstersin diye aklima birakirsam, kalan izini iyilessin diye zamana birakirsam gececek.
Hemen gecsin diye kovmadan, tekrar gelir diye korkmadan, hep üst üste gelir diye kapanmadan, hep benim basima gelir diye kacmadan yüzlesirsem gececek.
Dokuna dokuna, konusa konusa, evet aglaya aglaya gececek.
Aglarken kendime sefkat gösterirsem gececek.
Iyilesmeden iyi olmusum gibi yapmadan, daha önce kendimi nasil ayaga kaldirdigimi unutmadan, kabul edip sindirince gececek.
Yasayinca gececek.
Ama illa ki gececek...
Ich bin nicht auf dieser Welt, um zu erwarten. Ich bin in diese Welt gekommen, um jemand anderes zu sein, nicht folge zu leisten, nicht immer dasselbe Lied zu hören ...
