Son kozu kalan romani baska adla basilmisti. Kafasina kursun sikip, bu dosyayi birakmisti. 2013 Ramiz holdingin mazisi bu dosyanin icindeydi. Ramiz Holdingin sahibi acaba hirsiz Remzi mi, acaba bu romanini, editörü mü calmisti
Savci dosyayi okudu Agcaören, insanlikta kücük meydan savasiydi. Iki cihan savasinda göklere de kan sicramis, Uzun yayla, at oynagi, göcer Türkmen yazligiydi. Son eskiya da vurulmus, kan davasi, kan bedeli; saman, eskiya, göcerlik ruhu devam ediyordu. 1950 Frenklerin yolu daha yaylaklara düsmemisti.
Bey torunu Dönek Remzi kazara bir cocuk vurmus, hapislerde haydutlardan her hüneri bellemisti. Remzi; artik her cins Bizans oyununda bir ustaydi. Bacisini kan bedeli kanliya esir vermisler; ahira atilan kiza, zulümler de baslamisti. Bu kücük kiz; hayvanlara, bakarak tüm insanligi; insanlara, bakarak da hayvanligi cözüyordu. Remzi; hapisten cikacak, bacisini kurtaracak, cagdas bir bey olmak icin gerekeni yapacakti. Üstelik de kanlisinin halasina asik olmus, kel kafasi güdük boyu hayli hayli karismisti.
Radyo ile traktörler yaylaga yeni girerken, 1955 Venedik, Karayip... Gezen 2013 editörü köy damina, plazalardan bakiyor, yazar ile milenyumda Türkiyeyi görüyordu.
Kücük patronluklar icin büyük savaslar cikmisti. Kazanclinin umdugu rant; iki katir yükü paydi. Marshall yardimlari ile Frenklik yaylaga girdi. Kirli ruhlar ataktayken, saf ruhlar, saf asiklarin direnisi kirilmisti. Samanlik kizi Sanemle, Abbaslar da tepelendi. Haramilerdeki vefa günümüze erismedi. Saman kadin Cercis gibi biri daha yetismedi.
Agcaören ve köylüsü kadim bir dünyada kalmis; bu gündeki torunlari, farkli bir dünya kurmustu. Bin yil sürecek degisim bir ömürde olusurken; ortak akil cagi bitmis, tekil hinlik baslamisti.
Inden cikip Aya giden insanligin fitratinda pek cok sey hic degismedi. Erdem, vefa ve haysiyet; karsiliksiz, tekil kaldi.
Aska doymayan topraklar her fidanda umut arar. Iste bu ahvale inat, cikar bir kardelen yazar.
