Stavros Stavridis 19. Yüzyilin sonlarinda 126 Karamanli türküsünü kayda gecirip yayimladi. Kapadokya ve Karadenizin Hiristiyan yerlesimlerinden Türkce konusan 600 Ortodoks, ön siparis vererek yayina maddi destek sagladi. Milliyetci akimlarin güclendigi, Rum asilli aydinlarin cogunun iki milli merkezin, Istanbul ve Atinanin cagrilarina uyarak, sadece Yunanca halkbilimsel malzemeyi derleyip yayimladigi bir cagda Stavridisin bu inisiyatifi istisnaidir. Stavridis önsözde belirttigi gibi, gelecek nesillere devretmek üzere memleketinin Türkce türkülerini derledi. Türkülerin ait olduklari toplumun temel iletisim araclarindan biri olduklarini, ortak bellegi ifade ettiklerini biliyordu. Bu yüzden, halk kültürünün bu temel unsurunu, sosyal hayatin en gündelik sahnelerini dile getiren türküleri kagida döktü. Böyle yaparak, kendisinin ve yayimladigi kitabi destekleyen dindasi hemserilerinin, Rum kimlikleri hakkinda hicbir kusku duymadiklarini göstermis oldu. Türkce konusmalarinin ve Anadoluda yan yana yasadiklari Müslüman hemserileriyle ortak bir kültürü paylasmalarinin kimliklerini tehdit etmedigine inaniyorlardi.
-Evangelia Balta, Institute of Historical Research NHRF
-Ari Cokona
