Ekmek parasi icin kendi köyünden kalkip Anadolu bozkirlarinda cobanlik yapmaya gelen Musa, gözünü budaktan sakinmayan, sözüne sadik, gayretli bir cobandir. Tek amaci, sütüne havale edilen davarlari en iyi sekilde, eksiksiz teslim etmektir sahibine. Ancak alti ayligina geldigi köyün otlaklari kit, otu yetersizdir ve Musa, köyün iki agasi arasindaki rekabetin ortasinda bulmustur kendisini. Her ne kadar agalarin savasindan uzak durmak istese de karsi tarafin cobanlari buna müsaade etmeyecek, Musaya ve sürüsüne rahat vermemek icin ellerinden geleni yapacaklardir.
Musanin üstlendigi görevi alninin akiyla yerine getirmek icin gösterdigi insanüstü caba, ibret verici bir öykü olarak cikiyor okurun karsisina. Günümüzde unutulmaya yüz tutan onur, emek ve sorumluluk kavramlari, haksizliklar karsisinda susmayan, dürüstlügünden taviz vermeyen davar cobani Musayla Yoz Davarda yeniden hayat buluyor.
Talip Apaydin her zamanki yalin üslubuyla bir cobanin onur ve insanlik mücadelesini, insan ve doga iliskisini son derece gercekci bir dille aktarirken, insana dair umudunu hicbir zaman yitirmedigini de gösteriyor.
