Ece ve Ahmetcan öylece kalakalmislardi. Ahmetcan, babaannesinden bunu daha önce duymustu ama neresi oldugunu bilmiyordu.
Beraberce acik bahce kapisindan iceri girdiler. Eve dogru yürüdüler.
Tam o sirada arkalarindan gelen ayak seslerini duydular. Baslarini cevirdikleri anda onlara sevgiyle bakan bir cift mavi göz isiltiyla parliyordu.
Sanki onlara;
GÖZLERIM ÜZERINIZDE diyordu.
