Sehzade isimli ilk romaniyla edebiyat dünyasinin ilgisini ceken Hülya Baygindan yeni bir roman Saatler Susunca
Evlilige, aska, zaman kavramina, resim sanatina, dine, siyasete ve mizaha rengarenk bir bakis...
Hayat gülerken güzel ama herkesin hayatinda ruhundaki saatlerin sustugu bir an var.
Akrebin kiskaci o ana degdiginde, ne yapabileceksiniz
Su yeryüzünde yasayan hatta yasamayip sadece nefes alip veren tek bir insanoglu var midir acaba benim hikayemi dinlesin de akli karisip ne yapacagini bilemez hale gelmesin. Üzülmesin, hüzünlenmesin ve kendini tutamayip yüksek sesle helal olsun diye bagirmasin.
Her seye ragmen ve yine de aranizdan birkac altin yürek sahibi cikar da belki dinler elemli ruhumun hüzünlü sarkisini diye anlatacagim bu anlasilmasi zor mantik almaz hikayeyi, bütün olup biteni, hicbir sey eklemeden ve hicbir seyi cikarmadan.
Aklimin basima gelir gibi oldugu o andan baslayalim isterseniz. Güzel bir eylül sabahiydi. Her sabahki gibi gözlerimi acip tavana baktigim ilk anda yeni güne uyanmaktan gayet mutluydum. Yaklasik iki üc dakika icinde beynime hücum eden rahatsizlik verici bazi gercekler esliginde boynumu yanimda yatmakta olan kara kuru celimsiz cirkin seye cevirinceye kadar. Ugruna güzeller güzeli sevgililerimi terk ettigim ve sonra koluma takarak gönüllü olarak silahli tehdit yoktu gercekten nikah masasina oturttugum yetmezmis gibi dün gece kizliktan kadinliga gecebilmesi icin var gücümle cabaladigim zavalli yaratik, hayatindan memnun nefesler alip vererek uzanmis uyuyordu; isgal altina aldigi yatagimda.
Daha korkuncu Ben bu isgalin ömür boyu sürecegini hala idrak edebilmis degildim
Arka Kapaktan
Altindan kalkilmaz vaziyetteyken hala inancla kötü huylu sevgilisini savunan caresiz asiklar gibi Olmaz Olmaz dedim aceleyle. Kararliydim derin askimdan sebep onu temize cikartmaya. Karsimdaki, Direnmek faydasiz artik kabul et dedi. Tipik belirtilerin hepsi mevcut Her sey acikca ortada Bana anlattiklarina yanlis bir seyler ekleyip cikarmadan aktarabildiysen tabii.
Karsi konsolda duran biblonun benimle alay etmek icin hic sezdirmeden ele gecirdigi sirlarimi haince yüzüme vuran düsmanim gibi baktigini fark ettim. Sürekli burnumu sürtmekte olan kaderime bir kez daha derinden küserek Eklemedim dedim ve hayir cikarmadim da. Hatta fazlasi var eksigi yok sana anlattiklarimin. Yine de insan konduramiyor iste
Asiginin aslinda ruhen hasta oldugunu kim kabul etmek ister kolayca Kendimin tedaviye ihtiyaci olduguna inanirim da büyük askimin hasta olduguna inanamam ben. Ne zor seymis kendi askini harcamak
